Geceydi bir defasında, yatakta uyanık yatıyordum, ansızın dizeler dökülmeye başladı ağzımdan, o anda bir yere not etmeyi akıl edemeyeceğim kadar güzel ve şaşılacak dizeler, sabahleyin belleğimden çıkıp giden, ama kabuğu kuruyup çatlamış dolgun bir ceviz gibi içimde bir yere gizlenip kalan dizeler.
– Hermann HESSE
Bilgi Paylaştıkca Çogalır...
12 Cevaplar Kime:“Bozkırkurdu”
İnsanın beyninden geçenleri,içinde bir yerlerde kalanları kelimelere dökülmüş yazılar olarak karşısında görmesi hem tuhaf,hem güzel.
*****************************
Dolgun bir cevizi havaya atıp ağzımla kapmak istiyorum.
Hayat da böyle işte çoğu zaman, sen yatakta uyanık yatıyorsundur, edilgenliğinle, öylece, aklından geçen cümleler gibi, önünden geçen olası başka hayatlar, seçimler vardır ve sen öylece bakar kalırsın…sonra dersin ki; KEŞKE… ya da ŞÜKÜR…
*****************************
işte bu kaosu yaşıyorum yıllardır… Ölürken de ihtimal; KEŞKE veya ŞÜKÜR diyeceğim… Kim bilir?
Keşke dememek için şükretmek gerekiyor sanırım.
hep derim, kafamın içinde mütemadiyen kanat çırpan bir ölümsüz kelebek var. kanadında kelimelerim.
İşte o kelebek yaşam sevincidir.
harika!
Hoş evet.
“ekmek için Ekmelettin” diye inilder ve koşarak uzaklaşır
Ramazan dolayısıyla Ekmel için pidelettin der ve kikirder.
ne çok güldüm , Allah razı olsun yahu
İyi geldi evet.
Simdiye kadar en çok sevdiğim kitap…
***********************************
Başarılı bir yapıt.