Çocukluğumu hatırlarken, kendimi bir bal peteği gibi düşünmek hoşuma gidiyor; hayal meyal aklımda kalmış çeşitli basit insanlar, yaşam hakkındaki düşüncelerinin, bilgilerinin balını getirip bu peteğe bırakarak, karakterimin oluşmasına kendi deneyimleriyle katkıda bulunmuşlardır. Çoğu kez, bu balların içine pis olanı, acı olanı da karışmıştır, ama varsın karışsın, en ufak bir bilgi kırıntısı bile baldır ya yine de.
Bunları da okumak isteyebilirsiniz:
Nikomakhos’a Etik (MÖ 4. Yüzyıl) / Aristoteles
Nikomakhos’a Etik (MÖ 4. Yüzyıl) / Aristoteles
Nikomakhos’a Etik (MÖ 4. Yüzyıl) / Aristoteles
A-N Sistemi [Bej] Seviye Bir (Tepkisel)
A-N Sistemi [Bej] Seviye Bir (Tepkisel) / Graves Varoluş Düzeyleri
A-N Sistemi [Bej] Seviye Bir (Tepkisel) / Graves Varoluş Düzeyleri
İnsan Beyni / Robert Winston
Beynimizin bir yarıküresinden diğerine olan baskınlığı bakımından hepimiz bir ölçüde birbirimizden a...
Beynimizin bir yarıküresinden diğerine olan baskınlığı bakımından hepimiz bir ölçüde birbirimizden a...
Bilgi Paylaştıkca Çogalır...
4 Cevaplar Kime:“Çocukluğum / Maksim GORKİ (Aleksey Maksimoviç Peşkov)”
Çocukluğumuzda o boş petekleri doldurmak daha kolaydı.Hem petek daha küçüktü hem de öğrendiklerimiz basit daha anlaşılır şeylerdi.Büyüdükçe petekler büyüdü öğrendiklerimiz karmaşıklaştı.Biz büyüdük ve kirlendi dünya….
*************************
İşin kötüsü küçülemiyoruz da. Tüh getti Dünya.
Maalesef yaşam hep ileri gidiyor geri dönüşü yok.
***************************
Yaşam ileri giderken ben bazen geri gidiyorum…
pis olanları küçükken ayırt edemiyoruz ya belki de o yüzden büyüyoruzdur.
Biz büyüdükçe kirlendi Dünya.