Hoş bir bahar günü uyanıp “benim bu karasal yerde ne işim var? Amasra’ya gidip denizi görmeliyim” dediğimde başladı her şey. Sonra ani bir kararla yola çıktım.
Yolda giderken “Plansızlık planın olsun” diye haykırdım kendi kendime. Sanırım gaza gelmiştim. Birkaç kilometre gidince sakinledim tabii.
Yolu yarılamaya yakın dikiz aynasına baktığımda ilginç bir manzarayla karşılaştım. Manzaradan ziyade yoğun bir beyaz duman dalgası görüyordum aynadan. Bu ıssız yolda, dumanlar saçarak gördüğüm ilk benzin istasyonuna girdiğimde, benzinliktekiler elinde yangın söndürücüyle arabaya koştular. Arabadan indim fakat duman yüzünden çevremi görmekte zorlanıyorum. Sonra fark ettim ki; araba yanmıyor, sadece duman üretiyordu. Arabam yakıtı dumana çeviren bir cihaz olmuştu sanki. Kontağı kapattım fakat sonuç değişmedi. Belli bir süre arabanın ürettiği o muhteşem dumanı seyrettim şaşkınlıkla. O kadar beyaz, o kadar güzeldi ki, hayran kaldım. Zamanında araba diye aldığım şeyin aslında duman üreteci olduğunu öğrenmenin şaşkınlığı sardı benliğimi. Bir süre daha büyülenmiş bir şekilde arabanın egzozundan çağlayan dev pamukların dans ederek göğe yükselişini seyrettim. O an görüntüden arabayı alıp buharlı tren koyabilsem nefis bir kompozisyon olur diye iç geçirdim.
Belli bir süre sonra duman üreteci sakinledi. Bu esnada dumanlarla beraber uçan aklım yerine geliyordu.
-“Burası neresi?” diye sordum benzinciye.
Benzinci, Eskipazar’a yakın bir yerde olduğumuzu söyledi.
-“Çağırabileceğimiz bir usta var mı?”
-“Saddam var”
-“Saddam???” Hö??? İlk düşündüğüm şey, adamın fazla duman yutmuş olduğuydu.
Sonra ustanın lakabının Saddam olduğunu öğrendim.
-“Telefon edebilir misiniz? Gelsin lütfen” dedim.
Birkaç saat sonra geldi Saddam.
Sonra kaputu açtı ve anlıyormuşçasına baktı. Homurtular çıkarttı, inledi, kafasını kaşıdı. Sağı solu kurcaladı. Kısa bir durgunluktan sonra;
-“Mazot filtresi arıza yapmış abi, parça değiştirmem gerek.” dedi.
-“Ben de ne gerekiyorsa yapın, arabanın hareket etmesi hoşuma gider.” dedim.
Homurdanarak gitti ve iki saat sonra döndü Saddam.
Kaputu açıp motorla güreşmeye başladı. Durumu bilmeyen biri izlese, Saddam’ın uzun süre ayrı kaldığı motoru özlediği için sarılıp hasret gidermeye çalıştığını bile düşünebilirdi. Bir yerlerden bir şey çıkarttı, bir şeyler taktı. Şekil bulmacasındaki yıldızı, kareye sokuşturmaya çalışan ebleh bir çocuk edasıyla yapıyordu işini. Ne kadar da sevimliydi. Yavrusu olsa beslenir diye hayal ettiğimi itiraf ediyorum.
Sonra –“Tamam abi çalıştır!” dedi. Arabayı çalıştırdım. Artık daha az duman üretiyordu.
-“Abi sen yola devam et, duman azalır giderken, şu an egzozda mazot var” dedi Saddam.
Ben de yola devam ettim. Fakat bir kilometre sonra araba yine duman üretecine dönüşüverdi. Zaten bu araba değildi ki, duman üreteciydi ve Saddam bu üretecin kapasitesini artıran yetenekli bir teknisyen olmalıydı. Daha gerçekçi bir yaklaşımsa Saddam’ın usta taklidi yapan köyün delisi olmasıydı.
Yokuş aşağı gidiyordum ve arkadan korkunç dumanlar püskürüyordu. Sonra aniden engin bir sessizlik oldu ve motor sustu. İçimden “neyse ki yokuş aşağı gidiyorum” diye geçirdim. Keşke sürtünme olmasa.
Neyse, bu sessiz tekerlekli cisim, fizik kuralları gereği durana kadar gittim. “Lanet olsun sürtünmeye” dedim içimden. Sonra dışarı çıkıp bir sigara yaktım.
Uçsuz bucaksız bir yolda benden başka hiç bir araba yokken yine aynı soru geldi aklıma. “Burası neresi?” Sonra aniden başka sorular da geldi. Ben kimim? Neden ben? Yer çekimi ivmesi kaçtı? Şu an basınç ne? Ve sürtünme katsayısı kaç?
Sigaram bittiğinde bir araba yaklaştı ve yanımda durdu. Oysa kimseyi çağırmamıştım. Orada öylece durmak istiyordum sadece. Bu ıssız yerde kafa dinlemek. Saddam’dan mümkün olduğunca uzak fakat bir o kadar da yakın olmak istiyordum işte.
Yanımda duran arabadaki gençlerden biri; “abi hayırdır ne oldu?” diye sorduğunda hayatımda ilk defa kurduğum bir cümle döküldü dudaklarımdan
-“Saddam’ı tanıyor musunuz?”
Düşünsenize; ıssız bir yolda arabadan inen biri sana bir şey söylüyor ve sen ona “Saddam’ı tanıyor musunuz?” diye soruyorsun. Sanırım ben de duman yutmuştum.
Fakat sorduğum sorudan daha ilginç bir cevap geldi: “Dur abi arayayım ben de telefon numarası var.”
-“Ulan kim bu Saddam?” dedim içimden. “Ben hariç herkes adamı tanıyor.”
Araba tamircisi kılığına girmiş bir manyak… Hem de çok ünlü bir manyak…
Devam Edecek ( Umarım )
Bunları da okumak isteyebilirsiniz:
Okuldayken Fransızca öğretmenimiz bir şarkı dinletip tercümesini yazmamızı istemişti. Ders boyunc...
Ertesi gün aynı yer. I- Üstat dedi ki: “O burada mı?” II- Tzu yü “Kim efendim? Kimden bahsediyorsu...
Bir akşam yatakhaneye oldukça geç dönmüştüm. Elbise dolabıma doğru yürürken İbrahim’in hala uyumamı...
19 Cevaplar Kime:“Saddam, Motor Sevici (1)”
aa sigara içtiğini bilmiyordum …
( “bu kadar yazıdan sonra bu mu dikkatini çekti? “diyebilirsin )günaydın bu ara
***********************************
Çok uzun süre bırakmıştım. Sonra sigara içmenin ne kadar güzel, ne kadar faydalı olduğunu hatırlayarak tekrar başladım. Yaşasın sigara.
Ben de sigaranın faydasını 11 yıl sonra tekrar kavradım. Yaşasın. Ama günde 4-5. Sanırım kendimi avutuyorum… Saddam lakabını okuyunca benim de başka bir anım depreşti. Eskişehir Oto Sanayide bir zamanlar (80’li yıllar-itiraf ediyorum yaşlıyım) bir usta vardı, lakabı Ayı Hilmi. Bir hanım gelmiş arabayı teslim alacak, kibar edayla, “Pardon Ayı Hilmi Bey arabamın işi tamam mı?” Ama Ayı Hilmi de hakkaten çok beyenfendiydi. Ayı lakabı iriliği için verilmişti. Yazık genç yaşta da aramızdan ayrıldı. Nur içinde yatsın.
Not: Beyaz dumanın nedeni yanlış yakıt olabilir mi?
Sevgiler…
*********************************
Ayı Hilmi Bey, “yuvarlak kare” gibi olmuş. Hoş olmuş ama.
)
)
Bu arada beyaz dumanın sebebi yanlış yakıt değil, yanlış şöför sanırım.
Tv dizisi gibi en heyecanlı yerinde bitti.
Bu yüzden ben sitkom tercih ediyorum.
Saddam ‘Şarhoş Arif’i getirdi aklıma. Sarhoş Arif babamın bizi Afyon’dan İstanbul’a götürmesi için emanet ettiği şöför.
Ağır hareket etmesi, ellerinin titremesi ve söylediklerimizi en az üç sefer tekrar ettirmesi yaşından kaynaklanıyordu, ayıktı yoksa. ‘Onun kullandığı arabaya binmeyiz 
‘ dediğimizde söylendiği gibi, sadece lakabı ‘şarhoş’muş. Orta yaşlarda beklediğimiz Arif 70’ini geçkindi. 
Arif dede ile yolculuk yapmak hoştu, rahatsızlığı hiç sevmeyen ablamın yol boyunca ki modurdanmaları çok eğlendirmişti. Arif dede ile yine yolculuk yaparım, ama ablam da olacaksa. 
*************************************
Umarım ablanla beraber İçki içmemiş Sarhoş Arif’in kullandığı arabada yolculuk yapma imkanın olur.
Olaylara senin gibi bakabilmeyi istiyorum bazen.Hayatın o kadar da ciddi olmadığına inanıyorum;fakat uygulayamıyorum işte.Aynı olay benim başıma gelse-ki zaten bir tek benim başıma geleceğini düşünürüm-paniklerdim,kızardım..
Yazıda çok başarılı olduğunu söylemek isterim.Belki haddime değil,ama cidden güzel yazıyorsun sen.
*************************
Hayat fani, ölüm ani, her şey boş, haydi coş.
Valla.
Acaba ben Saddamı tanıyor muyum dur diye düşünüyorum …
****************************
Bence görsen unutamazdın.Hatta rüyana bile girebilirdi.
çocukken tanıdığım Tarzan ı hatırlattı bana
**************************************
Onun da mı parmağı dolma gibiydi?
yok hayal gücü yüksek mahallenin delisiydi ordan .. 30 sene önce parmakları dolma gibi değildir, dikkatimi çekmedi yani..
***********************************
Hmm. Belki de hayal gücü yüksek olduğu için delirmiştir.
Hmm yoksa deli olduğu için mi hayal gücü yüksekti?
aptal olmadığı kesindi.. bisikletini bir tek bana verirdi
***********************************
Cümleni kazıyınca altından “Akıllı insan bisikletini bana verir” çıkıyor.
yok önceki cümlenle bağlantılı.. diğeri ayrı bir cümle.. o da eskipazarlıydı akrabası olması da mümkün
*************************
Eskipazar’ın şebekesine bir şey katıyorlar sanırsam.
bi de geredeliler var .. eskipazarlılara rakip
******************************
Umarım blogu takip etmiyorlardır.
) Eskipazar ne güzel bir yer. Gerede de hoş canım. 
yalan ve hırsızlıkları çoktur ama yardımı da severler
************************************
“Karedirler ama üçgen gibi” oldu bu.
“Bu arada genelleme yapmak hatalıdır. Bu bile” sözü geldi aklıma.
haklısın .. neyse hikayenin 2. kısmını ne zaman yazacaksınyada yayınlayacaksın
*******************************
Artık yazıları üç günde bir yayınlıyormuşum. Öyle daha güzel oluyormuş. Zaman tüneline baktığımda pazar günü yayınlayacağım görünüyor.
uykum geldi .. korku filmi var izlesem mi kararsız kaldım
********************************
Amacın korkmaksa haberleri seyret. Bence daha etkili.
neyse ikisini de izlemesem daha iyi
bildğin masal varsa okurum ama
**********************************
Hmm o zaman gazete oku. İnanılmaz masallar var.
ben kaçtım
iyi geceler
******************************
İyi geceler güzel insan.
teşekkürler .. pazar oldu bu arada
******************************
Yayınladım işte. Heyoo.
oh.
ee sonra ne oldu?
merak ettim şimdi
********************************
Bazı şeyler oldu.
http://www.benoyum.com/2012/07/22/saddam-motor-sevici-2/
amasra’ya gidesim geldi yahu
Gitmek hoş da yolda kalmak feci.