NLP’nin kurucularından olan, Richard Bandler’ın konuşmakta olan insanları gözlemlerken fark ettiği bir davranış kalıbıdır. Bandler, konuşmakta olan kişilerin gözbebeklerinin sık sık farklı yönlere gittiğini, bu sırada kullandıkları kelimelerin de farklı temsil sistemleriyle örtüştüğünü gördü. Bu sistem insanların çok büyük çoğunluğunda aynıydı, bazı kişilerde ise sağ ve sol taraflar yer değiştirmiş şekildeydi.
Belli bir süre insanların konuşma sırasında baktıkları yönlere dikkat etmek isteyebilirsiniz. Bu sırada hangi kelimeleri kullandıklarını analiz etmeyi deneyebilirsiniz. Bir süre sonra, karşınızdaki kişinin ne düşündüğünü kolayca takip edebileceksiniz ve bunun için hiç çaba sarf etmeniz gerekmeyecek.
Görsel Tasarlama: Kişinin daha Önce hiç görmediği şeylerin görüntüleri.
Kişi bir şeyi kafadan uydururken görsel kurgulama kullanırlar.
SORU: “Odanız mavi olsaydı nasıl görünürdü?”
Görsel Hatırlama: Görüntüleri hafızadan görmek, daha önce görülen şeyleri hatırlamak. (Ayrıca bazı insanlar gözlerini kısarak görsel hatırlanana erişir.)
Soru: “Çocukken odanız ne renkti?”
İşitsel Tasarlama: Kişinin daha önce hiç duymadığı sesleri uydurması.
Soru: “Eğer Cem YILMAZ gibi sesim olsaydı nasıl olurdu?”
İşitsel Hatırlama: Daha önce duyduğunuz sesleri veya kendi kendinize konuştuğunuz şeyleri hatırlamak.
Soru: “En son ne söylemiştim?” Veya “Annenin sesini hatırlıyor musun?”
Kinestetik Dokunsal (Duygular, dokunma duyusu)
Duygulara erişmek için genellikle bu yöne bakarsınız.
Soru: “Islak bir halıya dokunmak nasıl bir duygudur?”
İç Diyalog (İşitsel Dijital)
Kendi kendinizle konuşurken (iç diyalog sırasında) gözleriniz bu yöne bakar.
Soru: “ İstiklal Marşını kendi kendinize ezberden okuyabilir misiniz ?”
