Her şey bir kurgu… Biz, yeryüzü yaşayanları, evrenin içerisinde insan aklının ötesinde bir sistemle oluşturulmuş olaylar manzumesinin oyuncularıyız sadece.
Doğuşumuza karar veremiyor oluşumuz, çok önemli bir mesaj bence. Hiç bir canlı doğuşuna karar veremiyor. Yeryüzünde, var oluşuna karar verebilecek bir mekanizma olmaması gerektiği düşüncesi ise tamamen insan olmamızdan ve dünyayı tek boyutlu algılama alışkanlıklarımızdan kaynaklanıyor. Düşünce organımızı, daha küçük yaştan itibaren metazori bir şekilde kalıpların içerisine sokarar çok boyutlu düşünemez hale getiriyorlar bizi. Sonuç ise bir paradoks. Davranışlarımızın yol haritası olan kurguyu keşfetmek için gerekli çok boyutlu düşünce yeteneğinden yoksun bir insan nasıl içinde bulunduğu bu durumu algılayabilir ve daha da kötüsü bir şekilde bunu başarsa bile nasıl diğerlerinin yanında yaşamını sürdürebilir? İnsanlık bu paradoksu çözdüğünde yeryüzü yaşanacak bir yer olmaktan çıkacak mı merak ediyorum?
Bunları da okumak isteyebilirsiniz:
2 Cevaplar Kime:“Kurgu”
şeye benziyor bu: hiçbir aşçı kendi tarifi olan bir yemeğin tüm malzemelerini vermez, muhakkak eksik bir şey bırakır ki, yemek özgünlüğünü korusun. aynı tadı yakalayamayan insanlar da merak edip veyahut araştırıp dursun o eksik malzemenin ne olduğunu.
kelimelerle aram pek iyi değildir, bu sebeple kendimi ifade edebilmiş olduğumu umarım
Yemeğin tadını değerlendirecek kişi yemeği yapandan ziyade yiyendir diye düşünüyorum.