İnsan, yaşam paradigmasını çökerttiğinde aniden farklı bir noktaya sıçrıyor. İşte orada bekliyorum… Dünyanın minik bir yuvarlak olarak görüldüğü, galaksilerin fonu süslediği, uzay-zaman tekliğinin hayatı hiçleştirdiği yerdeyim.
Çırılçıplak bir şekilde başlangıç zihnine döndüm.
Her şey mümkün ve her şey olanaksız. Zaman bazen çok hızlı ve bazen çok yavaş.
Artık istediğiniz kadar cahil, aşağılık, sefil ve yalancı olabilirsiniz…
Bunları da okumak isteyebilirsiniz:
Büyü...
Onu ilk gördüğümde gözlerimi ondan alamadım... "Ne kadar da büyük !", dedim içimden, Yerde par...
Onu ilk gördüğümde gözlerimi ondan alamadım... "Ne kadar da büyük !", dedim içimden, Yerde par...
Dağlar büyüdükçe sorunlar küçülüyor...
Yüksek dağlarla çevrili bir kartal yuvasındayım. Uzun bir süre dağları yakından inceleme fırsatı bul...
Yüksek dağlarla çevrili bir kartal yuvasındayım. Uzun bir süre dağları yakından inceleme fırsatı bul...
Uçan Balon
Hafta sonu aniden açan güneşin büyüsüyle kendimi dışarı attım. Öğrenme çabasından vazgeçtiğim bu şe...
Hafta sonu aniden açan güneşin büyüsüyle kendimi dışarı attım. Öğrenme çabasından vazgeçtiğim bu şe...
Bilgi Paylaştıkca Çogalır...
10 Cevaplar Kime:“Paradigma”
sefil, aşağılık ve yalancıların beni taşımış oldukları o noktada beklerken korkuyorum.
daha da sefil, aşağılık ve yalancı olmalarından ve bunu kaldıramayacak olmaktan korkuyorum.
kararlıyım evet ama korkuma da gem vuramıyorum.
Korkma, Galaksilerin sessizliğini sevmez onlar.
oyumbennn, oraya henüz ulaşamadım ki ben. bir kaç durak gerideyim sanırım. gerçi bugün biraz daha yaklaşmış olabilirim hedefe
(bide gülüyorum)
Uzay mekiği kullanabilirsen direkt hedeftesin.
bağyandan az kullanılmış olacaktı bide evet. araştırmalara başlayayım bari
Bulduğunda haber ver.
oluuuur
Hayatta neyin anlamli oldugunu bilmiyorum her sey anlamsiz hersey bos geliyor ama bu ergenlik caginda yasanan olaylardan degil aslinda hayatin anlami idealler oldugunu dusunuyorum ne arkadaslarin nede ailenin sana guvenebilecegini sana inanabilecegi sanmiyorum herkes vurdumduymaz olmus tabi bende oyleyim ama herkes oyle olmus insanlar aslinda anlami olmayan seylerle ilgileniyorlar her seyi kendi uydurduklari duzene gore yapiyorlar ama felsefi olarak dusunursek benim icin hic bir seyin onemi yok insanlar senin onlari nekadar sevdigini veya sevmeye hazir oldugunu gormeden duygularina gore sevip duygulari gore alcak goruyorlar bu herkes icin gecerli bence insanlarin asil sorunu kendi dusuncelerine gore birilerini yargiladiklarinin farkina varamiyorlar herkes kendisini ozgur ve bagimsiz olarak goruyor ama insanlar oyuncak pesinde kosan cocuklardan daha fazla hipnoz olmuslar aslinda ne kadar zeki oldugunun bir onemi yok yani zarar vermemek hayvanlarin seviyesine yukselmeyide saglamiyor zekilik daha kisa zamanda daha genis bir bakis acisiyla bakmani sagliyor ama insanlarin asagiladigi hayvanlar gibi zararsiz yasayamiyorlar ama hitler gibi zarar vermeyi maymunlar gibi kendi surunu korumak guclendirmek icin kullanmasida aslinda guc istencinin bahaneye vurmasi diye dusunuyorum tabi maymunlarda guclu olmayi isteyebilirler ama maymun hitler gibi sevdiklerin ve surusunun zarar gormesine goz yumacagini sanmiyorum tabi bunlari neden soyledim sadece benim gozumde insanlar kocaman agzinda disleri olan solucan gibiler hem dogadaki canlilara zarar veriyorlar hemde yiyecek bir sey bulamadiklarinda acliktan kendilerini yiyorlar ve herkes bunu kendince bahaneler uydurup yapiyor ama genel olarak herkes karincayi bile incitemiyecegi kanatinde ama dolayli yoldan urettikleri seylerle canlilara zarar veriyorlar
oop:
Bu konuyla ilgili bir slogan var:
Hayat fani, ölüm ani.
Her şey boş,
Haydi coş.
Bi de hayat bir gündür o da bu gün. Yaşa keyfine bak. oh oh.