Sonbahara direnen yaprağın korkusudur rüzgar.
Dalından kopmak bir yaprağın kaderidir.
Bir süre rüzgarla gezer kuru yaprak.
Son demlerini uçarak yaşar.
Sonra toprakla tanışır ve karışır toprağa.
Bir ağaç fidesinin verimi olur.
Böylece besler kendi özünü.
Bir yaprağın dalından ayrılışı aslında yeniden doğuşun bir simgesidir.
Sonbahar ne kadar hüzün dolu olsa da,
Belki de tüm hüzünler yeni bir başlangıcın ve umudun habercisidir…
Bunları da okumak isteyebilirsiniz:
Amor Fati
* Önce zorunlu olanı istemek, sonra da istenileni sevmek gerekiyor. Amor Fati, yazgını sev. 'Böyle o...
* Önce zorunlu olanı istemek, sonra da istenileni sevmek gerekiyor. Amor Fati, yazgını sev. 'Böyle o...
Suyun Aklı.
Suyun aklı kusursuzdur. Çünkü tabiatla aynı akla sahiptir. Onlarca mühendisi bir araya getirsen, eng...
Suyun aklı kusursuzdur. Çünkü tabiatla aynı akla sahiptir. Onlarca mühendisi bir araya getirsen, eng...
Korku
Zincirler sadece zihnimizdedirler. Tüm kaygı ve korkularımız düşünme şeklimizden kaynaklanır. Düşünc...
Zincirler sadece zihnimizdedirler. Tüm kaygı ve korkularımız düşünme şeklimizden kaynaklanır. Düşünc...
Bilgi Paylaştıkca Çogalır...
2 Cevaplar Kime:“Sonbahar”
Kimbilir belki de dediğin gibidir. Sonbahar da ki hüzün ve umutlar ilkbahar da yeşerip çoğalırlar.
**********************
Yaşasınn bahar geldi.
doğa için geçerli olan bu gerçeğin, insanlar için geçerli olduğuna, her son’un yeni bir başlangıca gebe olduğuna inanmıyorum ben. belki bile diyemiyorum. dönüp arkamı gidiyorum, benden sonra olanlarla ilgilenmiyorum pek.
gıcık olabilirim, evet
***********************************
İnanmama özgürlüğüne saygı duyuyorum. Bizden sonra olanlarla ilgilenemeyiz zaten fakat bizden sonra olabileceklerle ilgilenmek mantıklı geliyor.