Mankurtlaştırılma ya da mankurtlaşma kavramında vurgulamak istediğim şey; geçmişimizle alakamızın kesilerek, nitelikli köleler haline getirilmek istenilişimizdi.
Geçmişiyle bağlantısı kesilen bir varlık, ne olduğu konusunda tereddütler yaşayacak ve dışardan empoze edilen baskılara karşı koyamaz hale gelecektir.
Biz geçmişimizde yaşadığımız deneyimlerin ürünüyüz.
Biz geçmişimiziz…
Bizi biz yapan değerleri algılayamaz hale gelirsek, anı yaşamak bir ilüzyon olur.
Bu şekilde anı yaşayamaz ancak geçirebiliriz.
Diğer yandan geçmişimizi idrak etmemiz, benliğimizi duyumsamamız, anı yaşamamıza engel olmaz aksine anı bilinçle idrak etmemizi sağlar.
Her kimlik bizim öz kimliğimizin önüne geçerek ”gercekten” kim olduğumuzu unutturur demişsin.
Peki neden öz kimliğimizi kimliğimiz olarak kullanmıyoruz?
Bizi biz yapan değerlerden kastettiğim zaten bu.
Kendimiz olmak, ne olduğumuzun farkına varmak.
Etnik kökenli bir milliyetcilikle, primitif bir aidiyet duygusunun esirleri olmak değil ifade etmek istediğim.
Özümüze inmeyi başarırsak; evrensel değerler şemsiyesinde, Lazı, Çerkezi, Kürdü, Ermenisi, Rumu, Türkü vs.. hepsinin bu coğrafya da aynı kaderi paylaştığı aynı hasletleri yaşadığı gerçeğiyle karşılacağız.
Hepimizin kardeş olduğunu anlayacağız eğer geçmişimizi hatırlarsak.
Bu gerçeği keşfedebilirsek birini birine kırdırtamayacaklar .
Bu coğrafyada yaşayan insanlar hep kendi sonlarını kendisi yaratmıştır.
Bu gerçeği iyi analiz etmeliyiz artık.
Geçmişle bağlantımız koparsa gelecekte yok olur…
Hepimizin kimliğinin yanyana koyduğumuzda bu kültür oluyor.
Ve bu mozaiğin ahenkli dansı içinde mutluluk ve bollukla anı doyasıya yaşamak imkanı henüz varken yaşayalım.
İşte bu yüzden mankurtlaşmamalıyız.
Juan-Juan kabilesindekiler mankurtaştırdıklarını test etmek için onların annelerini öldürmelerini isterlermiş.
Belleği silinmiş köle mankurt, gözünü kırpmadan öldürürmüş annesini.
İşte o anne vatanımız…
Annemizi öldürtecekler bize….
UYANMALIYIZ henüz vakit varken.
Tek Cevap Kime:“Biz Geçmişimiziz”