21 senelik evlilikten sonra “aşk ışıltısını” canlı tutmanın yeni bir yolunu buldum. Bir süre önce, başka bir kadınla çıkmaya başladım ve bu aslında eşimin fikriydi. Bir gün eşim, beni çok şaşırtarak:
“Biliyorum ki Onu seviyorsun” dedi .
Şiddetle itiraz ettim:
“Ama ben seni seviyorum!!!”
“Biliyorum ama aynı zamanda onu da seviyorsun. Ona da zaman ayırman gerekiyor”
Karımın, ziyaret etmemi istediği “Öbür kadın”, 19 yıldır dul olan annemdi. İşimin yoğunluğu ve üç çocuğumun beklentileri sebebiyle annemi görme fırsatım pek olamıyordu. O akşam annemi yemeğe ve ardından sinemaya davet ettim. Endişelendi ve hemen;
“İyi misin, her şey yolunda mı” diye sordu.
Annem de geç saatte gelen bir telefonun veya sürpriz bir davetin mutlaka kötü bir anlamı olacağından şüphelenen tipte kadınlardandı.
“Seninle beraber ikimizin biraz zaman geçirmemizin güzel olacağını düşündüm” diye yanıtladım.
“Sadece ikimiz mi?” dedi. Biraz düşündü ve;
“Çok isterim” diye cevap verdi.
O Cuma, iş çıkışı onu almaya giderken kendimi biraz gergin hissediyordum. Eve vardığımda fark ettim ki o da, randevumuzdan ötürü hafif gergin görünüyordu. Kapısının önünde, paltosunu çoktan giymiş bir şekilde bekliyordu. Saçlarını yaptırmıştı ve üzerinde babamla kutladıkları son evlilik yıldönümlerinde giydiği elbise vardı. Bana melekler kadar ışıltılı bir yüzle gülümsedi. Arabaya bindiğimizde;
“Arkadaşlarıma oğlumla dışarı çıkacağımı söyledim ve gerçekten çok etkilendiler” dedi. “Randevumuzun nasıl geçtiğini duymak için sabırsızlanıyorlar.”
Gittiğimiz restoran, çok şık olmasa da sevimli,sıcak ve servisin kaliteli olduğu bir mekândı. Annemse, bir kraliçe edasıyla koluma girdi.
Yerimize oturduktan sonra ona menüyü okumam gerekmişti,çünkü küçük yazıları göremiyordu. Ben daha menünün ortalarındayken annemin nemli gözlerle ve nostaljik bir gülüşle bana bakmakta olduğunu fark ettim:
“Eskiden, sen küçükken, menüleri okuyan bendim, sense meraklı bakışlarla beni dinlerdin” dedi.
Ben de gülümsedim:
“O zaman, şimdi senin rahat rahat oturma sıran ve ben de okuyarak borcumu ödeyebilirim” dedim.
Yemek boyunca muhabbetimiz çok güzeldi, sıra dışı hiçbir şey olmadı ama eskilerden ve hayatlarımızdaki yeniliklerden bahsederek kaybettiğimiz zamanın birazını telafi etmeye çalıştık. O kadar çok konuştuk ve eğlendik ki film saatini kaçırdık.Akşam annemi bırakırken;
“Seninle tekrar çıkmak isterim ama ancak bu sefer benim seni davet etmeme izin verirsen” dedi ve bir akşam tekrar buluşmakta karar kıldık.
Eve geldiğimde eşim yemeğin nasıl geçtiğini sordu:
“Çok güzeldi” dedim. “Düşünebileceğimin çok üstündeydi”.
Birkaç gün sonra annem aniden ciddi bir kalp krizi sonucu vefat etti. Bu o kadar ani gerçekleşmişti ki onun için bir şey daha yapma şansım olmamıştı.
Birkaç zaman sonra evime,annemle yemek yediğimiz restorandan,ödenmiş iki kisilik bir yemek faturası ve üzerine iliştirilmiş bir not yollandı:
“Oğlum, bu faturayı önceden ödedim, çünkü seninle kararlaştırdığımız randevu gününe gelemeyeceğimden neredeyse yüzde yüz emindim. Yine de iki kişilik bir yemek ayarladım çünkü bu sefer eşinle beraber gitmenizi istiyorum. Seninle olan o günkü randevumuzun benim için ne anlam ifade ettiğini bilemezsin. Seni Seviyorum.”
O esnada;
“Seni Seviyorum” demenin ve hayatta değer verdiğimiz insanlara hak ettikleri zamanı ayırmanın önemini anladım. Hayatta hiçbir şey ailenizden daha önemli değildir. Onlara hakları olan zamanı ve ilgiyi verin çünkü böyle şeyleri erteleyebileceğiniz “Başka bir zaman”ı her istediğinizde yakalayamayabilirsiniz.
HAYATINIZDAKİ TÜM ANNELERE…
Bunları da okumak isteyebilirsiniz:
Gevşeme ve sakinleşme durumunu sağlayan parasempatik sinir sistemini güçlü kılmanın yolu zaman kavra...
“Asla gerçekten düşündüğünüz şeyi söylemeyin. Asla! Her zaman anlaşılmaz olun. Aylar evvel tartışıl...
Yeni bir yıl geldi. Geçen bir senenin muhasebesi ve gelecek senenin planını yapmak için kısa bir va...
15 Cevaplar Kime:“Hayatınızdaki Tüm Annelere… / Anonim”
Hikaye beni çok duygulandırdı..
Annelik zor zenaat yürek ister bence…
Bazen ailemi ihmal ettiğimi düşünüyorum.Ya da otomatik bir bilinçaltı kodudur bilemiyorum.
Annelik duygusunu tadan tüm biyolojik ve gönüllü annelerin,Anneler Gününü kutluyorum.
***************************
Annemi seviyorum. Her fırsatta ona sevgimi püskürcem. oh.
Annem gibi bir anne olmak isterim…
**************************
Olacağını düşünüyorum…
Bu yazıyı bloğunda daha öncede okumuştum.O zaman da ,şimdide farkında olmadan gözlerim nemlendi.Belki de anne duyarlılığıyla okuduğum için.Buradan, bir kez daha yayınladığın için sana teşekkür ediyorum sevgili Oyum Ben.Annemi seviyorum, anne olabildiğim için de Tanrı’ya şükrediyorum.Tüm annelerin Anneler Günü’nü kutluyorum.
*****************************
Bazı şeyleri geç olmadan yapmak gerek.
Ne yazık ki, insan hayatın koşuşturmasına kendini kaptırıp önemli şeyleri erteleme eğilimi gösteriyor hep.
” Hayat ertelenmeye gelmez” denir ama her nedense hep ertelenir.Sanki yarınların sonu gelmeyecekmiş gibi….
********************************
Azrail ellerini ovuşturup kıs kıs gülüyor bize…
Teşekkürler Oyumben… Ben de başta senin ailendeki anneler olmak üzere, bütün annelerin anneler gününü kutluyorum. Annelik öyle bir şey ki, ne kadar anlatılırsa anlatılsın, mutlaka söylenmedik bir o kadar da söz vardır. Hani derler ya “anlatılmaz yaşanır” diye. Yalnız bir şey söyleyeyim, bir anne olarak hissettiğim bir duygu; Çocuğumla ilgili ne yaparsam yapayım, mutlaka bir şeylerin eksik kaldığı duygusu… Canından can verdiğin çocuğuna karşı müthiş bir duygu yoğunluğu. Annelik vicdan azabı ya…
*************************
Annelik yarı Tanrı olmak gibi bi şey bence…
akbeton mixer
amazonik hımmm ciddi edayla buyurmuş..burada neler oluyor tanrı aşkına?kendin pişir kendin ye misali..
oyumben yoksa sen bunların hepsimisin
sevgimi püskürcemde ne demek oluyor…….. bir daha zyrt.etmeyeceğim,ciddiyeti kalmadı.
********************************
Yani gerçekten buradaki eksik kısmı muhteşem bir şekilde tamamladın…
Harikaydı. Takdir ediyorum
Sevgileri, sevgilileri ertelememiz gerektiğini çarpıcı bir şekilde dile getiren güzel bir paylaşım. Teşekkür ederim.
Kaybettiklerimizi yüreğimizde taşıyoruz, kalanlara daha çok zaman ayırmalıyız değil mi?
Tüm annelerin günü kutlu, çocukları her zaman mutlu olsun. Sevgilerimle…
****************************
Bazı şeyler gerçekten ertelenmeye gelmiyor.
bu günlerde her şey fazlasıyla dokunuyor, fazlasıyla duygulanıyor ve fazlasıyla ağlıyorum her nedense..bak yine dokundu,yine duygulandırdı ve yine ağlattı
*********************************
Bazı sözler ve yazılar bakıp da görmediğimiz saklı gerçekleri derinlerimizden yüzeye taşırlar.
Onlar yüzeye çıkıp bizler durumu fark ettiğimizde ağlamaktan başka çaremiz kalmaz…
Annemin haftada bir ameliyat olduğu bugünlerde, bu yazı beni de ağlattı. Çok duygulu, kalbe dokunan yazılardan.. Nefis..
*******************
Bana da olmuştu…
çok duygulandım
anneler günün kutlu olsun
******************************
Teşekkürler.
Gezegendeki tüm annelerin günü kutlu olsun. Yaşasın anneler.
günümüz insanlığının evrim süreci adeta bir duygusuzluk ve hoyratlık yönünde ilerlemekte ve kapitalizmin körüğünde duygusuzluğun en uç sınırını test etme yönünde ne vicdansızlıklar ne hayasızlıklar ne vahşetler var….gerçek anneler şu dünyayı çekilebilir kılan nadir şeylerden.. ben düştüğümde veya tökezlediğimde,hep Allah veya Anam…derim…sadece bu anlarda da değil…her dara düştüğümde…anneniz sağ ise kıymetini bilin….çünkü inanın bu dünyada sizi ondan daha fazla sevebilecek hiç kimseyi bulamayacaksınız….ve karşılıksız,ve adanmış bir şekilde….
*********************************
Haklı olman ne acı.
el öpmeye geldim
hiç tarzım değil
fakat bazen tarzının dışına çıkmak fena olmasa gerek 
Benim tarzım da hiçbir tarzımın olmaması.