Deneyim

Fiilen yaşadığımız dünya deneyimleri ile (bölge) oluşturduğumuz dünya modelleri (harita) arasında zaman zaman bir takım karşıtlıklar söz konusu olabilmektedir.

Her insanın düşünce, inanç, değer ve kimliklerinden oluşan bir bilgi ağı vardır ve bu içsel bilgi ağı duyularımıza odaklanıp onları yöneten diğer bir içsel filtre işlevi görerek dış dünyadan aldığımız verileri siler, çarpıtır ve genelleştirir.

Duyum yeteneğini artırmak, içsel filtrelerden arınıp deneyimi dolaysız ve doğrudan yaşamayı gerektirir. NLP’de “üst zaman dilimi” (up time) olarak ifade edilen bu durum herhangi bir kişinin tüm duyumsal farkındalığını yaşadığı ana (şimdi ve burada) odaklanması durumudur. Dünyayı daha iyi algılama ve yaşamdan doyasıya zevk alma, ancak bu zaman dilimindeki deneyim miktarının artışı ile mümkündür.

Konuyu birincil ve ikincil deneyim olarak ele aldığımızda; birincil deneyim yaşam ve yaşadığımız dünya ile ilgili dolaysız algılamalarımızın bir fonksiyonudur, ikincil deneyimlerimiz ise bu algılarla ilgili yorum ve tanımlamalar zihinsel haritalarımızdan türetilmiş ve önemli ölçüde silme, çarpıtma ve genellemeye maruz kalmışlardır.

Deneyimin sosyal yanı veya nedenleri ile ilgili yorum ve teoriler sorgulanıp tartışılabilir ancak yaşamımıza dair en temel veri deneyimin kendisidir.

NLP’nin deneyim üzerinde bu kadar durmasının temel nedeni, herhangi bir olayın yargı veya yorumlamalarla bozulmaksızın doğrudan deneyimlenmesinin bu olay karşısındaki tepkilerimizi çok daha anlamlı ve zengin kılmasından kaynaklanmaktadır.

Dil İllüzyonları’nın temel amacı, NLP’nin diğer modellerinde olduğu gibi dünya deneyimlerimiz ve onun potansiyellerini kısıtlayan harita ve filtrelerimiz hakkındaki farkındalığımızı artırmak ve bu yolla bakış açılarımızı zenginleştirerek deneyimle daha anlamlı yeni ilişkiler kurmada bizlere yardımcı olmaktır.