Hayatlarımızın sanki öyleymiş gibi farz etmeye dayalı doğası, kendi kendini besleyen tahmin mekanizmalarından başka hiçbir yerde daha açık bir şekilde görülemez. Bir şey öyleymiş gibi davranarak bir gerçekliğe dönüştürme kurgusu yaratılır veya bu kurgu kendi gerçekliğini kendisi yaratır. Gerçeklik anlayışımızın temel ilkeleri de böylece ters düz olmuş olur. Hayali etki somut sebebi ortaya çıkarır; gelecek şu anı belirler; olayların tahmin edilmesi, tahmin edilenin gerçekleşen olay olmasını sağlar. Kendi kendisini besleyen tahminlerin sahip olduğu zihin dağıtma potansiyeli, Gordon Allpor’un (1964) anlattığı şu olayda açıkça görülmektedir.
Avusturalya’da yerel bir hastanede bir adam ölüm döşeğinde yatmaktadır. Doktorlar adama açıkça hastalığını teşhis edemediklerini fakat edebilmiş olsalardı muhtemelen hastalığı tedavi edebileceklerini söylerler. Birkaç gün sonra hastaneye ünlü bir doktorun geleceğini ve belki hastalığı teşhis edeceğini ifade ederler.
Birkaç gün içinde beklenen doktor gelir ve hastaneyi dolaşmaya başlar. Ölüm döşeğindeki hastanın yanına geldiğinde hastaya bakar ve “moribundus” diye mırıldanır, sonra hastanedeki turuna devam eder.
Birkaç yıl sonra ölüm döşeğindeki o hasta doktoru arar ve şöyle der: “Teşhisiniz için teşekkür etmeyi istiyorum. Hastalığımı teşhis edebilirseniz iyileşeceğimi söylemişlerdir. Bu yüzden “moribundus” dediğiniz andan itibaren iyileşeceğimi biliyordum.”
Bunları da okumak isteyebilirsiniz:
Kendini yenmek kadar kutsal bir savaş; kendi sınırlarını aşmak kadar büyük bir zafer yoktur. Bütünlü...
30"Gazi, Dikmen sırtlarında dinleniyor. 12 Şubat 1921." Gözlerimin hizasına asılmış fotoğrafın altı...
Nikomakhos’a Etik (MÖ 4. Yüzyıl) / Aristoteles
Tek Cevap Kime:“Moribundus”
yerinde ve zamanında uygun bir şekilde söylenen bir cümle insan hayatında radikal değişimlere sebep olabilir..belki de herkesin içinde bir ölü bir de deli vardır…
**********************************
Aslında insanın içinde ne varsa dışarı da o yansır. Yaşasın içimizdeki deliler.