
Elektronik medyanın ürettiği elektronik “ben”leriz. Birbirimizin aynısıyız. Aynı görüntülere aynı tepkileri vermeye, aynı müzikten aynı duyguları hissetmeye, aynı yemekleri, aynı mekânları, aynı giysileri giymeye kadar her alanda üretiliyoruz. Kendi benlik inşamızdan söz edemiyor, çok çok “ben”lerimizin simülasyonunu izleyebiliyoruz. Ben-olmayı, ben-olmamayı karıştırdığımız, kendi benliğimizi kuramadığımız bu alanda artık bahsedilecek olan, elektronik benlikler değil midir? Yeniden yeniden üretildiğimiz bu alanda benliklerin çokluğu karşısında bir “benlik”ten bahsedebilir miyiz? Benliğimizi ve kişiliğimizi algılamada derinleşebilir miyiz?
Her şeyden önemlisi: Ben olmadan biz olabilir miyiz?
Bunları da okumak isteyebilirsiniz:
“1970’li yıllarda, dünyanın en önemli hafıza araştırmacılarından biri olan Elizabeth Loftus tarafınd...
Yeryüzünde olmadığını düşündüğümüz bir şeyi, öğrenmediğimiz için göremeyecek olmamız yüzünden mi cin...
Batılılar Amerika’yı işgal ettiklerinde (keşif değil, işgal!) onlar gibi silahlanmamış ve daha da ön...
5 Cevaplar Kime:“Elektronik Benlikler – 2”
bir çok alanda herkes gibi değilim ve evet çok yalnızım. deniyorum bazen farklı olmayı fakat ı ıhh olmuyor, içses sürekli “benim burada ne işim var?” diye feryat ediyor, “bu sen değilsin” diyor. ben ben olarak mutlu değilim ama diyorum, susuyor
Tanış onunla. Zamanla anlaşacaksındır. Ve anlaştıkça mutluluk gelecektir.
olmamı istedikleri “ben” olunca mı mutlu olurum?
Sen sen olduğunda mutluluk gelecektir.
ben olduğunda herşey oluyorsun. Ama o anı sonrasında hatırlayamayacağın için sonrasında hiç olduğunu fark ediyorsun..
**************************
Belki de bu sebeple anda ben olmak en güzelidir.