İhtiyaç içinde olmak ve yoksunluk ıstırap doğurur.
Sahip olunması gerekenden fazla şeye sahip olmak ise can sıkıntısı yaratır.
Ve insanoğlu ıstırap ve can sıkıntısı sarkacında sallanıp durur…
Vanitas Vanitatum diye haykırmak istiyorum. ( Derin nefes alır, gözlerini büyütür… )
Bunları da okumak isteyebilirsiniz:
Algı sınırlarımız...
Çınar ağacının üzerine konan kelebeğin, çınar ağacını cansız devasa bir madde olarak algılaması norm...
Çınar ağacının üzerine konan kelebeğin, çınar ağacını cansız devasa bir madde olarak algılaması norm...
Kara Gün.
Mümkün olduğunca siyasetten uzak, bilgilendirici, felsefi ve sosyal ağırlıklı paylaşımlar yapmaya öz...
Mümkün olduğunca siyasetten uzak, bilgilendirici, felsefi ve sosyal ağırlıklı paylaşımlar yapmaya öz...
Hayat Bir Tiyatrodur.
İnsanların okumandan, bilmeden, sorgulamadan ve düşünmeden sadece birbirini izlediği, hakkında konuş...
İnsanların okumandan, bilmeden, sorgulamadan ve düşünmeden sadece birbirini izlediği, hakkında konuş...
Bilgi Paylaştıkca Çogalır...
10 Cevaplar Kime:“Istırap ve Can Sıkıntısı”
üniversitede bir sınıf arkadaşım vardı. zekası konusunda bir şey diyemeyeceğim çünkü aynı okulda okuduğumuza göre belli bir puanı aşmıştı. ama aklı çok farklı çalışırdı.
mesela; saha çalışmalarında, direği dik dikmek için çekül kullanılır ya; direği elinle tutarsın, çekülü bırakır ve paralel olacak şekilde ayarlarsın.
bu arkadaşımıza hoca “çekülü düzelt!” diye bağırdığında arkadaş yamuk duran direğe uyarlamak için ayağıyla çekülün kurşununu direğe yapıştırır ve ikisini paralel yapardı.
o zamanlar gülmekten ölürdük tabii de, şimdi kendine göre haklı bir yanı olduğunu düşünüyorum.
konuyla alakasız olarak, ne zaman çekül resmi görsem o aklıma gelir.
konuyla ilgili olarak da, sarkacın tam ortada olduğu kısa zamanlarda kendimizi iyi hissediyoruz sanırım. salınım ne kadar dar olursa, dengeyi o kadar sık yakalayabiliriz belki?
Haz ve elem arasında sallanıp duruyoruz işte. Bence çekül tam ortada sabit durduğunda, hareket de bitecek ve ölmüş olacağız.
Konumuzla alakası yok fakat bazen canlı varlıklarla cansız varlıkların arasındaki farkı tam olarak algılayamıyorum. Belki de cansız sandığımız çekülün de bir canı vardır.
orta noktada huzurun olduğu konusunda hemfikiriz yani
Aslında bilincimizi ruhumuzla senkronize edip beş duyunun ötesine geçmeyi başarabilirsek çekülün yörüngesindeki her noktada huzuru bulabileceğimize inanıyorum. Fakat orta nokta nihayi huzur noktası bence.
sallanıyorum…. yuvarlanıyorum…
Vanitas Vanitatum diye haykır hemen geçer.
haykırdım ve fakat şöyle diyen bir ses duydum : insan acizdir, muhtaçtır, çok fazla artistlik yapmamalıdır. ürktüm
İnsan neye inanıyorsa odur.
hmmm