Organik Otomatlar.

Çocuklarımız gerçeklerin onlara açıklandığı bir dünyada yaşıyorlar ve savunmasız benlikleri kendilerine gerçek diye sunulanları olduğu gibi kabul etme eğilimi gösteriyor. Doğuştan gelen merak ve keşfetme yetenekleri okullarda akıllarına tıkıştırılan bilgi parçacıklarıyla harap ediliyor. Engin hayal güçleri, eğitim sisteminin acımasız ve rekabetçi çarkları arasına sıkışıp paramparça oluyor. Ne yazıktır ki; çoktan seçmeli sorularıyla sadece bir doğru cevabın olduğunu ezberleten bu sistem, organik otomatlar yaratıyor.

Aşağıdaki cevabı okumadan önce lütfen şekillere bakıp düşünün.

 “B seçeneğini şeçtiyseniz tebrikler! Dorğu cevabı buldunuz.

Düz kenarı olan tek şekil B seçeneği.

Bazılarınız C seçeneğini seçmiş olabilir.

Çünkü diğerleri arasında asimetrik olan bir tek o.

C de doğru cevap.

Benzer bir durum A seçeneği için de geçerli:

Köşesi olmayan bir tek o var. Bu yüzden A da doğru.

D peki?  hem düz bir kenara hem de eğimli bir kenara sahip sadece D seçeneği var. Öyleyse D seçeneği de doğru.

Peki ya E?

Diğerleri arasında öklidçi olmayan bir üçgenin öklid bir alandaki izdüşümü olan şekil E seçeneği.

O da doğru cevap bu durumda.

Bu tür bir alıştırmayı okulda göremezsiniz.

Eğitim sistemimiz insanlara neyin doğru cevap olduğunu öğretmek üzere kurulmuştur.

Bir tek doğru cevap olduğu yaklaşımı, düşüncelerimizin en derinlerine kadar nüfuz etmiştir.

Sorun hayatın büyük bir bölümünün böyle olmadığı gerçeğidir.

Hayatımız belirsizliklerle dolu ve aradığımıza bağlı olarak birden fazla doğru cevap var.

Ancak sadece tek bir dorğu cevap olduğunu düşünürseniz bir tane bulduğunuz anda aramayı bırakırsınız. (Roger von Oech Beyninizi Kamçılayın kitabından)”

Oysa bilimsel akıl yürütme, herkesin doğal yollarla ve kendiliğinden edinebileceği bir şey değildir.

Öğrencilik hayatımda sürekli sebep sonuç ilişkisini keşfetmeye çabaladım. Sınıfta sorduğum tüm sorular, öğretmenlerimi alçı yutmuş bir kıvama sokmuştu hep. Ya dersten atıldım, ya da azar işittim.  Aynı tornadan geçmiş öğretmenlerim, tornanın başına geçtiklerinde sistemin zımparasıyla yontmaya çalıştılar beni. 14 dersin 13’ünden kalıp da kitabım, defterim ve kalemim olmadığı bir mertebeye ulaştığımda yontamayacaklarını ancak anlayabilmişlerdi. ( Bu mertebeye ulaştıktan sonra beni rahat bıraktılar. Ehi. )

Müthiş bir beyin kapasitesi ile doğan insanoğlunun beyni, yanlış eğitim politikaları yüzünden; öğretilen bilgiler arasındaki sebep sonuç ilişkisini keşfetmek ve gerçek hayatta ihtiyacımız olan uygun akıl yürütme sistematiğine sahip olmak yerine, içine bilgi parçacıklarının boşaltıldığı bir çöpe dönüşüyor. Evet, sistem herkesi hizaya sokuyor. Oysa hizaya geldiğinizde hiçbir şey üretemezsiniz. Ancak hizada olmayan bir insan, perspektifini değiştirip bilgisini kullanarak olağanı olan dışına çevirebilir.

Albert Szent-György nin dediği gibi; “Buluş dediğimiz şey herkesle aynı yere bakıp farklı bir şeyler düşünebilmektir.”

Aynı şeye bakıp farklı şeyler düşünebilen nesiller yetiştirilmesi özlemiyle, 2012-2013 eğitim ve öğretim yılının hayırlı olmasını diliyorum. (Ne yazık ki, sadece diliyorum)