Her sabah karnımda tuhaf bir hisle uyanıyor ve olduğum kişiye uymayan bir işte, zamanın hayatımla beslenmesine tanık oluyorum.
Her sabah kendime bir adım daha yaklaşırken, kendimden uzaklaştığımı görüyorum.
Her sabah zoraki bir gülümseme ile aynadaki aksime baktığımda ayna üzerinde kayan bir su damlası gibi yok olduğumu hissediyorum.
Evet her sabah yanlış yer, yanlış zaman ve yanlış kişinin acı kokteylini fondip yapıyorum.
Hayatın şehvetli bir zevkle ve itinayla zımparaladığı ruhum, can çekişirken kulağıma fısıldıyor;- Kaç. Çabuk kaç…
Oysa, zaman hayatımla geviş getirirken nereye kaçabilirim?..
Bazen zamanı bükmek istiyorum…
Bunları da okumak isteyebilirsiniz:
Canım Sıkılıyor, Öyleyse Varım...
Evde canım sıkılıyordu. Hava almak için balkona çıktım. Balkon korkuluklarından tutarak çevreme bakı...
Evde canım sıkılıyordu. Hava almak için balkona çıktım. Balkon korkuluklarından tutarak çevreme bakı...
Ruh Halim...
Şu anki ruh halimi algılamak istiyorsanız indirip seyrediniz... Ruh Halim Ruh Halim
Şu anki ruh halimi algılamak istiyorsanız indirip seyrediniz... Ruh Halim Ruh Halim
Kehanet
"Ötekine duyulan arzu, öteki tarafından arzulanma arzusu ve ötekinin arzuladığı şeylere duyulan ar...
"Ötekine duyulan arzu, öteki tarafından arzulanma arzusu ve ötekinin arzuladığı şeylere duyulan ar...
Bilgi Paylaştıkca Çogalır...
2 Cevaplar Kime:“Kaçış”
böyle bir şey mümkün olmuş olsaydı, siz siz olur muydunuz gene? ya da olmak ister miydiniz?
ben, ben olmak istemezdim şahsen.
Her şeye rağmen ben yine ben olmak isterdim. Oyumben olmak. )